در این غربت پریشانم
از این سرگشتگی بیزار
به این درماندگی مغلوب
سرابی مانده تا دیدار
پر از خاموشی نورم
هویدا شد شب ظلمت
نمانده پای پیمودن
جدا ماندم من از حرمت
پر از گم گشتگی هایم
در این سودای سر درگم
غباری مانده بر قلبم
از آن بی مهری مردم
پر از تکرار احساسم
همان احساس وامانده
به فصل زرد حسرت
به پاییزی که جامانده
نشسته بار سنگین غم دلبستگی بر دل
نشسته زورق آمال وامید دلم بر گل
در آن لحظه که من از پنجره بیرون نگاه کردم
کلاغی روی بام خانه همسایه مابود
وبر چیزی نمیدانم چه شاید تکه استخوانی
دمادم تق و تق منقار میزد باز
ونزدیکش کلاغی روی آنتن قار میزد باز
نمیدانم چرا شاید برای آنکه این دنیا بخیل است
وتنها میخورد هر کس که دارد
در آن لحظه از آنتن چه امواجی گذر میکرد
که در آن موجها شاید یکی نطقی در این معنی که شیرین است غم
شیرین تر از شهدو شکر میکرد
نمیدانم چرا شاید برای آنکه این دنیا عجیب است
شلوغ است
دروغ است وعجیب است
ودر آن موجها شاید در آن لحظه جوانی هم
برای دوستداران صدای پیرمردی تار میزد باز
نمیدانم چرا شاید برای آنکه این دنیا پر است از ساز و
از آواز
وبسیاری صداهایی که دارد تارو پودی گرم
ونرم
وبسیاری که بی شرم
در آن لحظه گمان کردم یکی هم داشت خود را دار میزد باز
نمیدانم چرا شاید برای آنکه دنیا کشنده ست
دد است
درنده است
بد است
زننده است
وبیش از این همه اسباب خنده ست
در آن لحظه یکی میوه فروش دوره گرد بد صدا هم
دمادم میوه پوسیده اش را جار میزد باز
نمیدانم چرا شاید برای آنکه این دنیا بزرگ است
و دور است
وکور است
در آن لحظه که میپژمرد و میرفت
ولختی عمر جاویدان هستی را
به غارت با شتابی آشنا میبرد و میرفت
در آن پر شور لحظه
دل من با چه اصراری ترا خواست
ومیدانم چرا خواست
ومیدانم که پوچ هستی و این لحظه های پژمرنده
که نامش عمر و دنیاست
اگر باشی تو بامن خوب و جاویدان و زیباست
دیروز تویه کتاب خوندم که اگه چیزیو میخوای ازخدا فقط دعا کن.زیاد اصرار نکن.امادیگه خسته
شدم
دیگه نمیخوام.امااین هنوزم برام سواله که چرا نمیتونیم حکمت کاراشو بدونیم.فقط الان یه چیزی
میخوام که دلم میخواد برای آخرین بار بهم بده.بدجوری دارم دعا میکنم.دیروز که دوستم قضیه رو
فهمیدگفت دیوونه شدی.گفتم آره امادیوونه ی عاقل.دنبال چیز بدی نیستم چون هر کاری
بکنم حق دارم.اینو خدا هم میدونه مطمئنم.اگه کارم درست نشه اتفاق خوبی نمی افته....
امروز رفتم ودیدم.همون جایی که خیلی وقت بود میخواستم برمو تردید داشتم...
چقدر بد آدم کسی رو که دوستش داشته کسی که دوستش بوده ویه
عمر باهاش بوده ...
رو از دست رفته ببینه.
ببینی دیگه نمیتونه مثل قدیما باهات باشه!
اما امروز فهمیدم آدمای دیگه میتونن جاشو بگیرن.امادلم گرفت
از اینکه ما آدما چقدر زود به شرایطمون عادت
میکنیم!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
قوی باش دوست خوب من
قوی باش دوست خوب من
قوی باش دوست خوب من
قوی باش دوست خوب من
اگر شما پتانسیل خودتونو برای احساس خوب میدونستید
دیگه هرگز از کسی نمیخواستید که متفاوت باشه
تا شما بتونید احساس خوبی داشته باشید